“વતનની યાદ”
***************** Ramesh Jani_
“વતન” એ શબ્દ સાથે જ મનમાં ઊભરાતી યાદો, ગમી ગયેલા લોકો, ભૂલાય નહીં એવી ગલીઓ અને ઘરની સુગંધ સાથે જીવનના અસીમ સ્નેહની ઘનઘોર લાગણી જોડાયેલી હોય છે.
વતનની યાદ - VatanNi Yaad
જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ પોતાના દેશથી દૂર, વિદેશમાં રહે છે, ત્યારે વતનની યાદ એ એક અનન્ય અનુભૂતિ બની જાય છે. આ યાદ માત્ર ભૂગોળની નથી, પણ સંસ્કૃતિ, સ્વાદ, સંગીત, ભાષા અને પોતાના લોકો સાથેની જોડાણની છે.
વિદેશમાં રહેતા લોકો માટે પોતાના વતનની યાદોના તોરણ હંમેશા મનના ઝરૂખે ઝબકતા રહે છે. ...જ્યારે કોઈ વિદેશમાં હોય છે, ત્યારે વતનની યાદ એકાએક કોઈ ફોટોગ્રાફની જેમ મનમાં ઝબકી જાય છે. ક્યારેક સવારે ચા પીતી વખતે માતાના હાથની ચાની યાદ આવે છે, તો ક્યારેક શહેરની ગલીઓમાંથી ઊઠતા શોરગુલનો અવાજ કાનમાં ગુંજે છે. વિદેશી ભાષાની ધ્વનિઓ વચ્ચે પોતાની માતૃભાષાનો એકાદ શબ્દ સાંભળવા મળે, તો હૃદય ધબકી ઊઠે છે...!!
વતનની યાદમાં ઋતુઓ પણ ખાસ ભાગ ભજવે છે. ભારતમાં ઉનાળામાં આમળાનો રસ, મોંમાં પાણી આણતી કેરી, અથવા શરદ પૂનમની રાતની ચાંદની—આ બધું જ્યારે યાદ આવે છે, ત્યારે એક વિચિત્ર ગમગીની છવાઈ જાય છે.
માતૃભૂમિની યાદ ઘણી વાર જીભ પર ઊભરી આવે છે. વિદેશમાં રહેતા લોકો માટે માતાના હાથના રોટલા, ગામની ચા-દુકાનની મસાલા ચા, અથવા શહેરની ખાસ મીઠાઈઓની યાદ એક અનન્ય તરસ જગાડે છે. કેટલાક લોકો પોતાની સાથે મસાલા, આચાર અથવા ઘરેલું ખાવું લઈ જાય છે, પણ તેમાં વતનની માટીની સુગંધ જાજો સમય ટકતી નથી હોતી.
વતનમાં ઘરે બનતા ખોરાકની સુગંધ એ એવી યાદ છે જે ક્યારેય ભૂંસાતી નથી. વિદેશમાં પણ જ્યારે કોઈ ભારતીય રેસ્ટોરન્ટમાં જાય છે, ત્યારે ખાવાની સુગંધ એમને ઘરે પહોંચાડી દે છે. પરંતુ, એ જ સ્વાદ ક્યારેય પોતાના ઘર જેવો લાગતો નથી.
વિદેશમાં રહેતા લોકો માટે ઉત્સવો અને પરંપરાઓની યાદ ખાસ કરીને ગહન બની જાય છે. દિવાળીના દીવા, નવરાત્રિના ગરબાનો રંગ, હોળીની ધમાલ —આ બધું જ્યારે યાદ આવે છે, ત્યારે એક અજબ વેદના થાય છે. વિદેશમાં આ ઉત્સવો મનાવવામાં આનંદ તો હોય છે, પણ ઘર જેવી અસલી લાગણી નથી હોતી.
બાળપણમાં ગામમાં મનાતા મેળા, લોકનૃત્યો અને સાંજના સમયે ચોપાટની રમતો—આ બધી યાદો મનને મીઠી ટાઢક આપી જાય છે. વિદેશમાં આવી સામાજિક જીવનશૈલી ખૂટે છે, અને તેથી જ વતનની યાદ વધુ તીવ્ર બની જાય છે. ##___જો કે વિદેશમાં રહેતા લોકો પોતાની સંસ્કૃતિ અને ઉત્સવો જરાપણ ભૂલ્યા નથી આ પરંપરાઓને હજુએ પોતાના હૃદયમાં જીવતી રાખી છે.
વતનની યાદમાં સૌથી મહત્ત્વનું સ્થાન પરિવાર અને મિત્રોનું છે. માતા-પિતાની મમતા, ભાઈ-બહેન સાથેની લડાઈઓ, અને દોસ્તો સાથે ગાળેલા અનમોલ પળો — આ બધું જ્યારે યાદ આવે છે, ત્યારે આંખો ભીની થઈ જાય છે. વિદેશમાં રહેતા લોકો માટે ફોન કોલ્સ અને વિડિયો ચેટ્સ થોડી રાહત આપે છે, પણ એમાં ઘરની ગરમાગરમી નથી હોતી. એમના માટે પરિવાર અને મિત્રો એ યાદોનું સૌથી મીઠું અંગ છે.
આખરે, વિદેશમાં રહેતા લોકોના હૃદયમાં હંમેશા એક તમન્ના રહે છે વતન પાછું જોવાની. ભલે નોકરી, શિક્ષણ અથવા સારી જીવનશૈલી માટે વિદેશમાં વસવાટ કર્યો હોય, પણ મન હંમેશા ઘર તરફ દોડ્યા કરે છે. ક્યારેક એવું લાગે છે કે વિદેશમાં સગવડો છે, પણ આત્માની શાંતિ માત્ર વતનમાં જ મળે છે.
વતનની યાદ એ માત્ર ભૂતકાળની સ્મૃતિ નથી, પણ એક જીવંત લાગણી છે જે વિદેશમાં રહેતા લોકોના હૃદયમાં સતત ધબકે છે. આ યાદો ક્યારેક દુઃખદાયક બની જાય છે, તો ક્યારેક એમને આગળ વધવાની પ્રેરણા આપે છે. પરંતુ, એક સત્ય છે કે વતનનો નાતો ક્યારેય ટૂટતો નથી. કારણ કે, જે માટીમાં આપણો જન્મ થયો છે, જ્યાં આપણા પૂર્વજોના સંસ્કાર રચાયા છે, તે માટી સાથેનો સંબંધ અમર છે. અને તેથી જ, દૂર દેશમાં પણ વતનની યાદ એ એક અનન્ય, અમૂલ્ય અને અજરામર લાગણી બની રહે છે.
✒️©Ramesh Jani_
વિદેશમાં રહેતા લોકો માટે પોતાના વતનની યાદોના તોરણ હંમેશા મનના ઝરૂખે ઝબકતા રહે છે. ...જ્યારે કોઈ વિદેશમાં હોય છે, ત્યારે વતનની યાદ એકાએક કોઈ ફોટોગ્રાફની જેમ મનમાં ઝબકી જાય છે. ક્યારેક સવારે ચા પીતી વખતે માતાના હાથની ચાની યાદ આવે છે, તો ક્યારેક શહેરની ગલીઓમાંથી ઊઠતા શોરગુલનો અવાજ કાનમાં ગુંજે છે. વિદેશી ભાષાની ધ્વનિઓ વચ્ચે પોતાની માતૃભાષાનો એકાદ શબ્દ સાંભળવા મળે, તો હૃદય ધબકી ઊઠે છે...!!
વતનની યાદમાં ઋતુઓ પણ ખાસ ભાગ ભજવે છે. ભારતમાં ઉનાળામાં આમળાનો રસ, મોંમાં પાણી આણતી કેરી, અથવા શરદ પૂનમની રાતની ચાંદની—આ બધું જ્યારે યાદ આવે છે, ત્યારે એક વિચિત્ર ગમગીની છવાઈ જાય છે.
માતૃભૂમિની યાદ ઘણી વાર જીભ પર ઊભરી આવે છે. વિદેશમાં રહેતા લોકો માટે માતાના હાથના રોટલા, ગામની ચા-દુકાનની મસાલા ચા, અથવા શહેરની ખાસ મીઠાઈઓની યાદ એક અનન્ય તરસ જગાડે છે. કેટલાક લોકો પોતાની સાથે મસાલા, આચાર અથવા ઘરેલું ખાવું લઈ જાય છે, પણ તેમાં વતનની માટીની સુગંધ જાજો સમય ટકતી નથી હોતી.
વતનમાં ઘરે બનતા ખોરાકની સુગંધ એ એવી યાદ છે જે ક્યારેય ભૂંસાતી નથી. વિદેશમાં પણ જ્યારે કોઈ ભારતીય રેસ્ટોરન્ટમાં જાય છે, ત્યારે ખાવાની સુગંધ એમને ઘરે પહોંચાડી દે છે. પરંતુ, એ જ સ્વાદ ક્યારેય પોતાના ઘર જેવો લાગતો નથી.
વિદેશમાં રહેતા લોકો માટે ઉત્સવો અને પરંપરાઓની યાદ ખાસ કરીને ગહન બની જાય છે. દિવાળીના દીવા, નવરાત્રિના ગરબાનો રંગ, હોળીની ધમાલ —આ બધું જ્યારે યાદ આવે છે, ત્યારે એક અજબ વેદના થાય છે. વિદેશમાં આ ઉત્સવો મનાવવામાં આનંદ તો હોય છે, પણ ઘર જેવી અસલી લાગણી નથી હોતી.
બાળપણમાં ગામમાં મનાતા મેળા, લોકનૃત્યો અને સાંજના સમયે ચોપાટની રમતો—આ બધી યાદો મનને મીઠી ટાઢક આપી જાય છે. વિદેશમાં આવી સામાજિક જીવનશૈલી ખૂટે છે, અને તેથી જ વતનની યાદ વધુ તીવ્ર બની જાય છે. ##___જો કે વિદેશમાં રહેતા લોકો પોતાની સંસ્કૃતિ અને ઉત્સવો જરાપણ ભૂલ્યા નથી આ પરંપરાઓને હજુએ પોતાના હૃદયમાં જીવતી રાખી છે.
વતનની યાદમાં સૌથી મહત્ત્વનું સ્થાન પરિવાર અને મિત્રોનું છે. માતા-પિતાની મમતા, ભાઈ-બહેન સાથેની લડાઈઓ, અને દોસ્તો સાથે ગાળેલા અનમોલ પળો — આ બધું જ્યારે યાદ આવે છે, ત્યારે આંખો ભીની થઈ જાય છે. વિદેશમાં રહેતા લોકો માટે ફોન કોલ્સ અને વિડિયો ચેટ્સ થોડી રાહત આપે છે, પણ એમાં ઘરની ગરમાગરમી નથી હોતી. એમના માટે પરિવાર અને મિત્રો એ યાદોનું સૌથી મીઠું અંગ છે.
આખરે, વિદેશમાં રહેતા લોકોના હૃદયમાં હંમેશા એક તમન્ના રહે છે વતન પાછું જોવાની. ભલે નોકરી, શિક્ષણ અથવા સારી જીવનશૈલી માટે વિદેશમાં વસવાટ કર્યો હોય, પણ મન હંમેશા ઘર તરફ દોડ્યા કરે છે. ક્યારેક એવું લાગે છે કે વિદેશમાં સગવડો છે, પણ આત્માની શાંતિ માત્ર વતનમાં જ મળે છે.
વતનની યાદ એ માત્ર ભૂતકાળની સ્મૃતિ નથી, પણ એક જીવંત લાગણી છે જે વિદેશમાં રહેતા લોકોના હૃદયમાં સતત ધબકે છે. આ યાદો ક્યારેક દુઃખદાયક બની જાય છે, તો ક્યારેક એમને આગળ વધવાની પ્રેરણા આપે છે. પરંતુ, એક સત્ય છે કે વતનનો નાતો ક્યારેય ટૂટતો નથી. કારણ કે, જે માટીમાં આપણો જન્મ થયો છે, જ્યાં આપણા પૂર્વજોના સંસ્કાર રચાયા છે, તે માટી સાથેનો સંબંધ અમર છે. અને તેથી જ, દૂર દેશમાં પણ વતનની યાદ એ એક અનન્ય, અમૂલ્ય અને અજરામર લાગણી બની રહે છે.
✒️©Ramesh Jani_
___________
""Conclusion:
Be sure to check out our homepage for the Latest Posts. Thanks for visit this Post, Stay connected with us for more Posts.🌺
Tags:
Stories