અનોખી ભેટ .."
*********"******** Ramesh Jani.
એક સુંદર ગામમાં રાજુ નામનો એક નાનો છોકરો રહેતો હતો. તેની ઉંમર માત્ર આઠ વર્ષની હતી, પરંતુ તેનું હૃદય મોટું અને સંવેદનશીલ હતું.
ભેટ
રાજુના પિતા ખેતીનું કામ કરતા. ....જ્યારે તેની માતા ઘરે રહીને ઘરની જવાબદારી સંભાળતી. ...ગરીબીને કારણે રાજુને નાની-નાની ઇચ્છાઓ પણ પૂરી કરવી મુશ્કેલ હોય, પરંતુ તે હંમેશા હસમુખો અને આભારી રહેતો.."
એક દિવસ, ગામમાં મોટો મેળો ભરાયો. રાજુએ પિતાને મેળામાં લઈ જવાનું વિનંતી કરી. પિતાજીએ કહ્યું, "બેટા, આપણી પાસે ફાજલ પૈસા નથી. પરંતુ તું જા, મજા કરી આવ." રાજુ ખુશીથી મેળા સાથે ચાલ્યો ગયો. મેળામાં ....રંગબેરંગી ખિલોનાં સ્ટોલ, મીઠાઈઓ અને રમતગમતનાં ખૂણાઓ જોઈને તે આનંદિત થઈ ગયો.
ત્યાં એક સ્ટોલ પર એક સુંદર લાકડાની ઘોડી જોઈને રાજુનું મન લલચાઈ ગયું. તે ઘોડીને જોઈ રહ્યો, પરંતુ તેની કિંમત જાણીને તેનો ચહેરો ઉતરી ગયો. તેના પાસે એટલા પૈસા નહોતા. સ્ટોલના માલિકે રાજુની નિરાશા જોઈ અને પૂછ્યું, "બેટા, તને આ ઘોડી ગમે છે?" રાજુએ નમ્રતાથી હા પાડી. માલિકે કહ્યું, "જો તું મારા સ્ટોલ પર રોજ એક કલાક કામ કરે, તો હું તને આ ઘોડી આપીશ."
રાજુ ખુશીથી તૈયાર થઈ ગયો. તે રોજ મેળા સમાપ્ત થયા પછી સ્ટોલને ગોઠવવા, સામાન ગોઠવવામાં મદદ કરતો. એક અઠવાડિયા પછી માલિકે ખરેખર તે ઘોડી રાજુને ભેટ કરી. રાજુની આંખોમાં આંસુ આવી ગયા. અને તે ઘરે દોડ્યો અને પિતાને ઘોડી બતાવી.
પિતાજીએ પૂછ્યું, "આ ઘોડી તું ક્યાંથી લાવ્યો?" રાજુએ પોતાની મહેનતની વાત કરી. પિતાને ગર્વ થયો અને તેમણે રાજુને ગળે લગાવી લીધો. પરંતુ રાજુએ કહ્યું, "પપ્પા, હું આ ઘોડી મારા મિત્ર ....રોહિતને આપવા માંગુ છું."
પિતાજી આશ્ચર્યચકિત થયા. રોહિત એક ગરીબ અને અપંગ છોકરો હતો, જે ચાલી શકતો નહોતો. રાજુએ કહ્યું, "રોહિતને પણ ઘોડી પર બેસીને ફરવાનું ગમે છે. હું તેને આનંદ આપવા માગું છું."
પિતાજીની આંખો ભીની થઈ ગઈ. તેમણે રાજુને સાથે લઈ રોહિતના ઘરે જઈ ઘોડી આપી. રોહિત આ ભેટથી ખુશીથી રોવા લાગ્યો. તે દિવસથી રાજુ અને રોહિત સાથે ઘોડી પર બેસીને ફરતા. રાજુની આ વાત ગામમાં પ્રચલિત થઈ ગઈ અને બધાંએ તેના ઉદાર હૃદયની પ્રશંસા કરી.
સારાંશ: આ વાર્તા શીખવે છે કે સાચી ભેટ એ પૈસા અથવા વસ્તુઓમાં નથી, પરંતુ તે પ્રેમ, સેવા અને નિઃસ્વાર્થ ભાવનામાં છે. ....રાજુએ મહેનત કરીને જે ઘોડી મેળવી, તે તેના ...મિત્રને આપી દીધી. આવી "અનોખી ભેટ"થી જીવનમાં સાચું સુખ અને સાથે સંતોષ પણ મળે છે. ©Ramesh jani_
ત્યાં એક સ્ટોલ પર એક સુંદર લાકડાની ઘોડી જોઈને રાજુનું મન લલચાઈ ગયું. તે ઘોડીને જોઈ રહ્યો, પરંતુ તેની કિંમત જાણીને તેનો ચહેરો ઉતરી ગયો. તેના પાસે એટલા પૈસા નહોતા. સ્ટોલના માલિકે રાજુની નિરાશા જોઈ અને પૂછ્યું, "બેટા, તને આ ઘોડી ગમે છે?" રાજુએ નમ્રતાથી હા પાડી. માલિકે કહ્યું, "જો તું મારા સ્ટોલ પર રોજ એક કલાક કામ કરે, તો હું તને આ ઘોડી આપીશ."
રાજુ ખુશીથી તૈયાર થઈ ગયો. તે રોજ મેળા સમાપ્ત થયા પછી સ્ટોલને ગોઠવવા, સામાન ગોઠવવામાં મદદ કરતો. એક અઠવાડિયા પછી માલિકે ખરેખર તે ઘોડી રાજુને ભેટ કરી. રાજુની આંખોમાં આંસુ આવી ગયા. અને તે ઘરે દોડ્યો અને પિતાને ઘોડી બતાવી.
પિતાજીએ પૂછ્યું, "આ ઘોડી તું ક્યાંથી લાવ્યો?" રાજુએ પોતાની મહેનતની વાત કરી. પિતાને ગર્વ થયો અને તેમણે રાજુને ગળે લગાવી લીધો. પરંતુ રાજુએ કહ્યું, "પપ્પા, હું આ ઘોડી મારા મિત્ર ....રોહિતને આપવા માંગુ છું."
પિતાજી આશ્ચર્યચકિત થયા. રોહિત એક ગરીબ અને અપંગ છોકરો હતો, જે ચાલી શકતો નહોતો. રાજુએ કહ્યું, "રોહિતને પણ ઘોડી પર બેસીને ફરવાનું ગમે છે. હું તેને આનંદ આપવા માગું છું."
પિતાજીની આંખો ભીની થઈ ગઈ. તેમણે રાજુને સાથે લઈ રોહિતના ઘરે જઈ ઘોડી આપી. રોહિત આ ભેટથી ખુશીથી રોવા લાગ્યો. તે દિવસથી રાજુ અને રોહિત સાથે ઘોડી પર બેસીને ફરતા. રાજુની આ વાત ગામમાં પ્રચલિત થઈ ગઈ અને બધાંએ તેના ઉદાર હૃદયની પ્રશંસા કરી.
સારાંશ: આ વાર્તા શીખવે છે કે સાચી ભેટ એ પૈસા અથવા વસ્તુઓમાં નથી, પરંતુ તે પ્રેમ, સેવા અને નિઃસ્વાર્થ ભાવનામાં છે. ....રાજુએ મહેનત કરીને જે ઘોડી મેળવી, તે તેના ...મિત્રને આપી દીધી. આવી "અનોખી ભેટ"થી જીવનમાં સાચું સુખ અને સાથે સંતોષ પણ મળે છે. ©Ramesh jani_
___________
""Conclusion:
Be sure to check out our homepage for the Latest Posts. Thanks for visit this Post, Stay connected with us for more Posts.🌺
Tags:
Stories